17 ï¿½ubat 2025

BAYRAKLARI BAYRAK YAPAN ÜSTÜNDEKİ KANDIR, TOPRAK; EĞER UĞRUNDA ÖLEN VARSA VATANDIR.
MÄ°THAT CEMAL KUNTAY

 
KÖÞE YAZARLARI >> Zafer BAÅžARAN
A Ä° L E M

                                                                           A Ä° L E M (EkÅŸioÄŸlu)  

                      Dedem(Åževket BAÅžARAN)1318(1902)yılında doÄŸmuÅŸ, 1413(1997) yılında vefat etmiÅŸtir. GürcüBabası Osman EKŞİOÄžLU Tahminen 1282 (1870)doÄŸmuÅŸ, tahminen 1352(1940) yılında vefat etmiÅŸtir. Annesinin adı ZEYCAN  Dedemin babası18 yaÅŸlarında Artvin ili Murgul ilçesi Korucular Köyünden1877-78 yıllarında yaÅŸanan Osmanlı - Rus harbinde (93 harbide denmekte) Osmanlının maÄŸlup olmasından sonra Rusların Artvin i iÅŸgal etmesiyle Rusların hakimiyetinde yaÅŸamamak için göç etmek zorunda kalmışve ilk önce Adapazarı"na oradan Hendek"e oradan da ÅŸimdi köyümüz olan Gül dibi ( Gürcüce adı GEVLÄ°)Köyü"ne yerleÅŸmiÅŸtir. Artvin de de ormanlık ve yüksek yerlerde yaÅŸama kültüründen dolayı burada da orman dibinde yeÅŸillikler içinde ve ÅŸehirden yüksek olma özelliÄŸi bulunan bu araziyi seçmiÅŸtir.  

                Baba Annem Safiye BAÅžARAN1326(1910) yılında Hüseyin ÅŸeyh köyünde dünyaya gelmiÅŸ Çetin Ailesinin kızıdır.31.01.1990 yılında vefat etmiÅŸtir.
 
  Resim:Baba annem,Ben ve Dedem
 
               
1997 Yılında depremde hasar görüp yıktığımız tarihi evimiz.
 
                 Dedem ve babaanneciÄŸimhepsi bir birinden akıllı zeki altın gibi çocuklar yetiÅŸtirmiÅŸlerdir;

1-Nazmiye DEMÄ°REL 2-Rabia DURAN 3-Nezaket ZANDO 4-Nevzat BAÅžARAN 5-Sevdiye CESUR

              Canım dedemi ve baba annemi anlatmaya güçüm yetmez ama dilimin döndüğü aklımın yettiÄŸi kadaranlatmaya çalışacağım. Dedem ve Baba annem, çocukluÄŸum ,gençlik ve hayatımın her safhasında sanki hep benimleydiler. Sevgili dedemi ve baba annemi anlatırken boÄŸazımda düğümlenir kelimeler.. Aklıma geldiÄŸi, onlardan bahsettiÄŸim her zaman gözlerim dolar ve hüzünlenirim nedense. Yazarken bile aynı duygular içerisindeyim. DedeciÄŸimin ve baba annem benim hayatımdaki örnek alacağım en önemli insanlardır.Dedem ve babaannem aralarında ne kadar tartış salarda bir birlerini çok severler hayatları boyunca birbirlerine karşı saygıları sevgileri vardı aşıktılar. *

                DedeciÄŸim Pamuk gibi beyaz saçları,hafif sakalı,uzun boyu,normal kilosu,gülen gözleri, gülüşü, bazen iki elinin arkadan baÄŸlıyarak yürüyüşü,duruÅŸu iki elini başına destek olup ocağın başına uzanışı ve sohbeti ile ÅŸahsiyeti mükemmel bir insandır. Babamı ve bizleri çok sever adeta torunları için yaÅŸardı.Dedem güzel giyinmeyi çok severdi.çarşıya ve bir yere giderken giyimine çok özen gösterirdi başındaki fötr ÅŸapkasının güzelliÄŸi baÅŸkaydı.Lacivert takım elbisesi beyaz gömleÄŸi ,boyanmış siyah ayakkabıları ve füme rengi fötr ile gördüğümde adeta ışık saçıyordu dedeciÄŸim.

*             Baba annem çok akıllı bir kadındı, iÅŸini bilirdi, Ömrü çalışmakla geçti dersek abartmış olmayız. Baba annem zayıf ,yüzü insana huzur verirdi,orta boylu,kimsenin arkasından konuÅŸmayan dedikodu nedir bilmez sadece kendi iÅŸinde gücünde çok iyi bir insandı.Vefakardı, babamı ve bizleri çok severdi. Adeta bizler için yaÅŸardı

                  Herkesin babaannesi özeldir ama benim babaannem biraz da farklı galiba, bazen keÅŸke biraz ona çekmiÅŸ olsam diye düşünürüm. Sevgili dedemi ve Sevgili babaannemi en iyi anlatacak, ÇALIÅžMAK Ä°BADETÄ°N YARISIDIR. Ata sözü dür.    Sevgili Dedemi ve baba annemi canımdan çok severdim çocukluÄŸum her ÅŸeyim bütün hayatım Dedemin ve baba annemin sevgisiyle geçti.Sevgili dedeciÄŸim sevgili baba anneciÄŸim  herkese örnek olacak insanlardı akıllı, çalışkan ve ailesine çok baÄŸlıydılar. Dedem ve babaannem benim için çok ÅŸey ifade ederler ,muzurluk yapmışsan sığınacak bir güç,her zaman hoÅŸgörü ve affetme, kimi zaman şımartılma ve naza çekilme,kimi zaman oyuncak,hediye ve oyun kapısı ama her zaman için bir güven ve gurur kaynağıydı.

                   Dedem ve babaannem yetmiÅŸ yaşının üzerinde bulunmasına raÄŸmen,dinç,iÅŸten güçten kopmamış adeta baharın gelmesi ile birlikte hayata sımsıkı sarılırlar saÄŸlıklı ve mutlu yaÅŸamanın sırrının çalışmak olduÄŸunu her zaman çalışkanlığıyla belli ederlerdi. Gönlümde öyle bir yere taht kurmuÅŸlar ki her zaman her yerde duygularımda yüreÄŸimde hep sevgi ile yaÅŸadılar yaÅŸayacaklardır. Dedemin ve baba annemin bana çok emekleri vardır. Babamı beni torunlarını canından çok severlerdi. Çalışmanın sembolüydüler.Dedem bana çalışmanın insan hayatında çok önemli olduÄŸu baÅŸarı ve mutluluÄŸun temelinin çalışmak olduÄŸunu hep söylerdi.

                  Dedem çok zeki insan olduÄŸunu kendisini dinlerken hissederdim.Ä°lk okula gitmediÄŸi halde mükemmele yakın okuma yazmayı bilirdi, dedeciÄŸime okuma yazmayı nasıl öğrendiÄŸini sorduÄŸumda, kendisinin okuma yazmaya çok istekli olduÄŸundan sadece kendi çabalarıyla büyük mücadele ile okuma yazma öğrendiÄŸini ve okuma yazmayı öğrendiÄŸi için çok mutlu olduÄŸunu söylerdi.Ben Köyde Ä°lk Okula öğrencisiyken 1970-1971 yıllarında Köyümüzde gazete okuma alışkanlığı olmadığı halde dedem her çarşıdan geliÅŸinde ceketinin dış cebinde bir gazetesi (Cumhuriyet gazetesi) olurdu. DedeciÄŸim çok akıllı ve zeki olduÄŸu kadar çok ileri görüşlüydü. Çocuklarını okutmak istediÄŸi halde o günün ÅŸartlarını göre ve imkansızlıklar yüzünden okutamadığı için çok üzülürdü. EÄŸitimin çok önemli olduÄŸunu söyler ve torunlarının okumasını çok arzu ederdi ve eÄŸitimin en büyük zenginlik olduÄŸunu her zaman ifade ederek,ticaretin önemini de vurgulardı. Dedem tarlaların nasıl aldığını nasıl çalıştığını Adapazarı’nda evin arsasının ve köydeki arsa ve tarlaların nasıl aldığını anlatmasını çok severdi. Beklide bizlere ders olması için anlatma gereÄŸini duyar çalışmanın  önemini vurgulamak için anlatırdı.

Bizlerin iyi okullarda okumaları ve iyi eğitim almamız ve daha iyi yetişmemiz için şimdiki oturduğumuz evin arsasını babamla birlikte satın alıp ev yapmışlardır.
Dedemin çocukluğu ve gençliği yokluklar içinde geçmiş,evlendiklerinde de yokluk içinde imişler ama çocukları olduktan sonra kendileri çocukları ile çokaz toprakları olmasına rağmen el ele verip çalışarak köyün en çok tarlaları olan ve ekonomik olarak çok güçlü bir aileleri arasında yeralmıştır.
Çocukluk ve gençlik hayatım dedemle geçti.Çiftçilik hayatında dedeme hep yardım ederdim Öküzlerle tarlada çift sürmek, ekin ekmek ,odun getirmek için ormana gitmek, harmanda öküzlerle harman yapmak,buğday biçmek,ot biçmek,tütün dikmek ve o yıllarda köyümüzün yoları pek iyi olmadığından harman makinesi ancak Şevketiye Mahallesinekadar gelip saat karşılığı bedelle kiraladığımız buğday makinesiyle Buğday harmanını orda yapardık daha sonraÖküz arabasıyla sabah ve öğlen olmak üzere günde iki defa saman yükleyip samanları taşımak harmana dökmek gibi buna benzer işlerinhepsinde dedeciğime yardım ederdim.Dedem işinde çok titiz bir insandı yaptığı işi ne olursa olsun düzgün yapardı.

                    Ã–küz arabası tekerleÄŸini, balta ve kazma sapını ve öküz arabasını dedem çok mükemmel ÅŸekilde özenle dikkatli ve yavaşça yapardı adeta özenirdi.DedeciÄŸimin çocukluÄŸumda bana kayak arabasını yapıp evimizin bahçesinde arabamla kaymayı hiç unutamam.   1974 yılında babam Fort 300 markalı traktör aldı böylece Öküzlerle yaptığımız iÅŸi Traktörle yapmaya baÅŸladık.Traktör adata evimize yeni teknoloji olarak güneÅŸ gibi doÄŸmuÅŸtu. Ekonomik olarak kalkınmazda olsun rahatlık olsun her turlu imkanlar saÄŸlamıştı bazen bir taksi gibi kullanırdık.HendeÄŸe traktörle gidip gelirdik.Traktör sayesinde yeni bir çağı yakalamıştık. Dedem ile Babaannem bahçede çalışırlarken araların tatlıca sevgi ile tartışırlardı birbiri ile kızar ve hemen barışırlardı. Dedemin ve babaannemin mutlu huzurlu saÄŸlıklı bir yaÅŸamları vardı.

              DedeciÄŸimi babaannemi çok seviyordum adeta onlara aşıktım tapıyordum benim içinçok deÄŸerliydiler.Benim sevgi dolu koca çınarımdılar.  Dedem ve babaannem tam bir “eski toprak” idi.

               O tarihlerde köyümüzden ÅŸehir merkezine araba yolu yoktu. Åževketiye Mahallesine kadar yürünürdü.Dedem özgür ruhlu bir adamdı... Aklının kabul etmediÄŸi hiçbir kurala evet demezdi. DedeciÄŸim ve BabaanneciÄŸim,Benim için sevginin ilk tadıldığı kaynak, Sığındığım, içinde büyüdüğüm sevgi limanımdılar. Åžefkatiyle her zaman sarmalandığımı hissederdim. Sanki Tüm dünyalarını benim üzerime kurmuÅŸlardı. Her zaman koruyanım, kollayanımdı Dedem ve babaannem. Adeta üstüme titrerlerdi. Dedem ve Babaannemin yatağında büyüdüm. DoÄŸduÄŸum ev vefatlarına kadar dedem ve babaannemle birlikte yaÅŸadığımız evdi. Evde aile büyükleri ile birlikte yaÅŸamak çok büyük bir ÅŸans. Ä°nsana manevi yönden çok deÄŸerler kazandırıyor Çocukken süper kahraman olmayı kurduÄŸum kireç badanalı, tahta duvarlı, gıcırdayan divanlı odamda Camı, ceviz aÄŸacından bir artıyla dörde bölünmüş sürgülü penceresi o eski tarihi evimiz.   Evimiz, pencere pervazlarının alt yanına kadar taÅŸ, üst yanı kerpiçtendi. Oturma odamızda (biz ona büyük oda derdik) ocağı ilebirlikte üst köşede boydan boya bir sedir vardı, tahtaları ardıçtı;üstüne el örmesi halılarminderler seriliydi,en üste de kalın yün döşekler.   ÇocukluÄŸumun ve gençliÄŸimin geçtiÄŸi köyümüzdeki eski tahtalı evimiz 1999 yılında depremde hasar gördüğünden yıkmak zorunda kaldık. Öylesine çok özledim ki Dedemi Babaannemi ve köydeki  eski yıktığımız tarihi evimizi.Sabah kuÅŸ sesleriyle uyanıp camları açtığımda mis gibi ormandan gelen kokuyu,o tertemiz havayı solumayı çok isterdim.Kahvaltımı tarhana çorbasıyla yaptıktan sonra kırlarda,ormanda dolaÅŸmayı yorulduÄŸumda bir çınarın gölgesinde dinlenmeyi,susağımda dere kenarında eÄŸilip avuçlarımla kana kana su içmeyi,karnımın acıktığında elime bir kaç yufka ekmeÄŸi alıp bostandan taze taze domates koparıp oracıkta yemeyi ne kadar çok isterdim anlatamam.

                   Ben Dedemi, Babaannemi, köyümü, köydeki evimi, o yemyeÅŸil doÄŸasını çok özledim...        

DEDECİĞİM VE BABA ANNECİĞİME

Yine yoksunuz dedem babaannem
Sizsiz geçen bir yıl daha,
Sizinolmadığın bir gün daha.
Hep ağıtlar söylendi bu günde,
Kuran'lar okundu
Gene gözyaşı döküldü,
Yine acı hissedildi yüreğimizde.
Kim bilir ne zaman
Diner bu acı?
Kim bilir ne zaman söner
Bu yüreğimizdeki yangın?
Belki de hiç dede! Nine!
Bizi bırakıp gittiğiniz günü
Dün gibi hatırlıyorum.
Zaten hiç aklımdan çıkmıyorsun ki...
Sevgim hiç eksilmiyor ki...
Günden güne çoğalıyor,
Özlemim hiç azalmıyor ki...
Gün geçtikçe,
Yıllar bittikçe,
Hep iki katına çıkıyor.
Kafamı her yastığa koyduğumda,
Her gözümü kapadığımda
Siz geliyorsun aklıma.
Ondan sonra dua'larım başlıyor.
Sizi yüreğimde hissediyorum dede! Nine!
Belki beni görüyorsunuzdur,
Eminim ki görüyorsunuzdur.
Biliyorum duyuyorsunuz beni
Mutlaka duymalısın dede.nine!
Ben sizi göremiyor ve duyamıyorum.
Bari sizgörün ve duyun
Evet dede! Nine!
Sizin özlemin bir kat daha arttı,
Bir kat daha göz yaşı döküldü,
Bir yıl daha uzaklaştınız bizden ,

Tek sığındığım insandınız!
Ä°nÅŸallah huzurlusundur dede!Nine!
Yattığınız yerde rahatsınızdır!
Åžunu unutma dede! Nine!
Bu dünyada hep yanımdasınız,
Yüreğim ve kalbimde yaşıyorsunuz.
Sizin sevginiz ve özlemim Öyle sardı ki yüreğimi...
Bununla yaşamak çok zor.
Ama öğrendim dede! Nine
Tek bilmen gereken ÅŸey;
Sizi çok sevdiğim!!!!

Rahmetli,Canım Dedeciğime, canım Babaanneciğime;

Yüce Allah’tan rahim sıfa­tıy­­la ahir ette ve ebedî hayatta mevki ver­mesini diler, bizlerin de bir nebze dedem ve babaannemin hayatından örnek alarak bu dünyada gidiÅŸimizi düzenle­memiz gerektiÄŸini hisseder, geride kalanlara sabır tavsiye ederim. Allah mekanınızı cennet etsin.

                                                                                                                                                            BÄ°RÄ°CÄ°K TORUNUZ ZAFER      

 

 CANIM BABACIÄžIM

                      Dedemim ve babaannemin yetiÅŸtirdikleri oÄŸlu babam (Nevzat BAÅžARAN) var benim; kimsenin önünde eÄŸilmemiÅŸ, gururuyla çocukları için çalışmış canım babam. Bizim atardamarımız ,evimizin direÄŸi, her ÅŸeyi,hayallerimizde hepvar olan  Adını söylerken içimizin titrediÄŸi ailemizin gökyüzümüzün en parlak yıldızımız canım babacığımız. Ä°nsan babanın kıymetini baba olunca daha iyi anlıyor. Kolumuz kanadımız  adeta her ÅŸeyimiz.   

CANIM BABACIÄžIM

Evimizin direÄŸisin
Gözümüzün bebeğisin
Sen bizimsin
Bizim canım babacığımız

Her gün her yerde,
Biz seni anıyoruz
Babasız her anımızı Öksüzlük sayıyoruz.
Akşamları sen gelince
Kapılırız hep sevince
Gündüz olur bize gece,
Bizim canım babacığımız

Koca bir daÄŸ gibi
İçimizde sevgilerimiz
Başardığımız işlerde
Yatıyor öğütlerin
Bizim canım babacığımız

                                                                                                                                                           BÄ°RÄ°CÄ°K OÄžLUN ZAFER  

 

                             CANIM ANNECİĞİM

                        Dedemin ve Babaannem gelini olmuÅŸ Annem (Mübeccel BAÅžARAN) var benim tertemiz kalbiyle, dost, düşman ayırmadan , herkes için dua eden, çalışmaktan yorulmayan, çocukları için canını veren,temizliÄŸi ruhuna iÅŸlemiÅŸ adeta yaÅŸam tarzı olmuÅŸ dünya güzeli çok güzel canım annem var benim.

                 Solmayan gül ,sevgi dolu.bir çiçek,ay yüzlü güzel annem . Kelimelerle Anlatılamayan, Fedakarlık Ve Karşılıksız Sevgiyi  Tarif Et Deselerdi bana Sadece Annem derdim. Kokusunu doyamadığım,seninle hep gurur duyduÄŸum,çok özel çok kutsal ,cennet annem o pamuk yürekli annem. Beni besleyip büyüten ,aÄŸladığımda aÄŸlıyan ,güldüğümde gülen,hastalığımda benimle acı çeken benim güzel Annem.

              Unutamadığım bir anımı anlatmak istiyorum;1998 yılının aÄŸustos ayında köydeki fındık bahçesinde tırpanla temizlik yaparken aniden ter boÅŸandım ve çok rahatsızlandım bir an bütün kuvvetim gitti can havliyle eve doÄŸru gitmeye baÅŸladım evimin kapısına varınca anne anne diye seslenmemle birlikte annem can havliyle babamla birlikte beni odaya götürüp yatırdılar annem aÄŸlayarak ne oldu oÄŸlum diye anlımı ve saçlarımı okÅŸamaya baÅŸladı bu arada kardeÅŸime telefon edip Doktora  Götürmesi için çağırdılar.Bahçeden geldiÄŸim için ayaklarım çamur içindeydi Doktora GideceÄŸimden canım anam sıcak su hazırlayarak leÄŸende ayaklarımı yıkadı  38 yaşında bir oÄŸlunun ayaklarını yıkaması çok duygulandırdı bunu ancak canım annemin yapacağını,annemin ne kadar fedakar olduÄŸunu o gün daha iyi anladım.Benim ahu bakışlı güzel annem,her an bizi düşünen kol açıp kanat geren ,ömrü bize veren biz gülünce sevinen bize ışık veren canım annem. 

CANIM ANNEM 

Yemeyip de yediren,

Giymeyip de giydiren,

Her an bizi düşünen

Canım annem, gül annem. 

Kol açıp, kanat geren,

Ömrünü bize veren,

Biz gülünce sevinen

Canım annem, gül annem. 

Ne dersen doğrudur dinlenir sözün

Başımın üstünde yerin var annem

Bir huzur bulurum senin yanında

Yanıma gelirsin tam zamanında

Gülerken ağlarken Her dar anında

Başımın üstünde yerin var annem 

 Sevgiler saygılar sana kalbimden

Adını düşünmem bir an dilinden

Ömrümü veririm gelse elimden

Başımın üstünde yerin var annem

 Tel:   05304188366                                                                                        BÄ°RÄ°CÄ°K OÄžLUN ZAFER  

                                                                                                                           10.Ocak.2008

Okunma Sayýsý : 5012

 
Yorumlar
Yorum Bulunmamaktadýr.
 
Yazarýn Diðer Yazýlarý
ZAFER BAÅžARAN
YAÅžADIÄžIM KADAR SEVÄ°YORUM VE Ä°NSAN
BABAMA MEKTUP
ANILARIM
HATÄ°P HOCAMIZ
DEĞİRMEN HATIRALARI
CANIM MESAÄ° ARKADAÅžLARIM(DOÄžUM GÃœNÃœM)
Ä°LK OKUL RESÄ°MLERÄ°MÄ°Z(1970)
GEÇMİŞTEN GUZEL RESİMLER
MEREHBA(KÖYLÜ COCUĞUYUM BEN)
 
Her hakký saklýdýr. www.guldibikoyu.com-2011
Bu sitenin tüm haklarý saklýdýr. Sitedeki resim, yazý ve diðer materyaller kaynak gösterilse dahi izinsiz kullanýlamaz.