GENÇ YASINDA, SUDA BOGULARAK ÖLEN   

GÜLDIBI KÖYÜ’NDEN

MEHMET ÖREN’IN DESTANI  -   18 NISAN 1995

Yazildi bir destan, oldu ilahi:

Hiç kimse bilemez basa geleni!

Allah’a teslim et geri kalani;

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Doksan dört senesi tarih atildi,

On dört agustos da ona katildi.

Bu fani dünyada nasil satildi,

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Fazla heves ettin, yaptin evini

Oturmaktan alamadin boyunu.

Azrail de sana kurdu oyunu:

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Köyden hararetle gittin evine,

Sabah oldu, gittin düzce yoluna!

Çok acele ettin “Melen” yanina;

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Bacanagi esyasini yükledi;

Kabz-i Ervah, o sularda bekledi.

Bir taraftan can almayi yokladi:

O vakit dagildi senin cigerin!

Suyun derinini kepçe kazidi:

Berat gecesinde bunlar yaziliydi.

Hele anan-baban fazla üzüldü;

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Sen açildin kara sular yoluna,

Kimse kurtarmadi tutup koluna.

Azrail yapisti bagri beline,

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Suyu geçtin karsiya, basin selamet

Akmasi heybetli, baska alamet!

Geldin yari yola koptu kiyamet,

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Arkadaslar kurtarmaya yürüdü,

Esinin yüregi orda dagildi.

Yakininda balikçilar var idi,

Kurtaramadilar yazik, ne çare!

Zatilen genç idi sizin yasiniz,

Derinden yikildi temel tasiniz.

Bu fani dünyada bitti isiniz;

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Gece gündüz uyku gelmez gözüme,

Hasret kaldim senin eski sözüne.

Kiya kiya bakamazdim yüzüne;
gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Cebinde rast geldi yari resminiz,

Gözümden ayrilmaz sizin cisminiz.

Bize yadigar et “MEHMET”  isminiz:

Gençlikte terk ettin fani dünyayi!

Yazan : Yusuf ÖREN (MERHUM)